آداب متولد شدن فرزند :

در كتاب نفیس تقویم الابران كه نسخه‌ی خطی آن نزد نگارنده می‌باشد، در مورد آداب تولد كودك اینچنین آمده است: اما مولود باید در خانه معتدل به دنیا بیاید، و چون جدا شود، ناف وی را از بالای چهار انگشت قطع كنند و خرقه به روغن (روغن حیوانی گاو) بیالایند، و بر آن نهند، (این دستورالعمل بسیار مؤثر می‌باشد و زخم ناف كودك را به سرعت خشك كرده و مانع از عفونت وی می‌شود و روغن حیوانی گاو، روغنی است كه از كرة گاو بدست می‌آید) و مولود را به آب و نمك بشویند، چنانكه آب به دهان و بینی وی نرسد و اگر سماق هم بدان اضافه كنند بهتر است. (توجه شود كه از نمك یُد دار استفاده نشود بلكه از سنگ نمك یا نمك دریا استفاده شود) و بعد از آن به آب خالی بشویند، و عسل در دهان او گذارند، و او را در قنداق بپیچند، چنانكه هر عضوی در جای خود باشد، و در خانه تاریك پرورش دهند (چند مدت اول تولد، هر چه محل كودك تاریك باشد بهتر است) و هر چند روز یك‌بار به آب خالی بشویند. و اگر چه شیر مادر بهترین شیر برای كودك است، اما اگر تا چهل روز، دیگری به او شیر دهد بهتر می‌باشد، به شرطی كه آن زن دیگر چهل روز از وضع حملش گذشته باشد و مادر باید كه غذاهای لطیف و معتدل بخورد، و هر بامداد پستان خود را كمی بدوشد و بعد آن به كودك شیر بدهد. و مادر از حركت مفرط (حركات و اعمال خستگی آور) و ریاضت (سختی و فشار جسمی و روحی) اجتناب نماید، و مدتی بعد وضع حمل، مجامعت نكند. و اگر شیر او غلیظ باشد، شربتهای لطیف كننده مثل سكنگبین بنوشد، و حركات معتدل مفید بود و اگر شیر او رقیق باشد، غذاهای غلیظ مثل هریسه (حلیم) میل كند و اگر شیر وی زیاد باشد چنانكه بیم آن باشد كه در پستان فاسد شود، غذا كم بخورد و اگر بیماری بر مادر عارض شود، به طفل شیر ندهد تا بیماری وی زایل شود. و مدت شیردهی دو سال باشد و نزدیك دو سال، به طفل كم‌كم آب بدهند و به غذا دادن عادت دهند، و شیر برنج (فرنی و هلیله بادام) و نان و عسل بدهند، چون آثار برآمدن دندان در كودك ظاهر شد، روغن بابونه و عسل به لثه او بمالند، و اگر انگشت خود را زیاد به دهان می‌گیرد و می‌مكد، دهان او را با عسل و نمك بشویند، (مقداری نمك دریا را با عسل مخلوط كرده، با انگشت به دهان و لثه‌ی كودك بمالند)، و در مواقع بیمار شدن طفل، باید كه معالجه‌ی طفل و مادر، هر دو را بكنند. (نكته بسیار مهم است كه تا وقتی فرزند شیرخواره است، عمدة درمان وی را باید روی مادر انجام داد تا داروی لطیف شده از طریق شیر مادر، به او منتقل شود، و چه بسا، اكثر امراض نوزاد، از مادر به او منتقل می‌شود، كه در این صورت مادر باید مراقب تغذیه خود باشد).

آداب دوران بارداری :

در این دوران حساس،تمامی رژیمهای ذكر شده در زمان قبل انعقاد نطفه باید رعایت شود به اضافه چند نكته مهم دیگر؛
1-خانم باردار هر صبح ناشتا 1 قاشق عسل بلیسد یا شربت كند
2-خانم باردار اگر دچار ضعف بنیه بدن می باشد و یا خشكی مزاج،هر روز 1 لیوان لعاب برنج میل كند(نیم پیمانه برنج را بپزید آبكش كرده لعاب آنرا میل كنید)
3-هفته ای چند بار كته برنج با پیاز پخته (پیاز را روی برنج گذاشته دم كنید)
4-میوه به كه خون را صاف كرده ،باعث زیبایی و شفاف شدن رخسار كودك می شود.
5-اگر فصل بهار و تابستان است،خوردن شربتها و غذاهای دارای طبیعت خنك مثل؛ شربت سركه طبیعی با شیره انگور، سركه با عسل ،كاهو باسكنجبین،سالاد با روغن زیتون،دوغ و ماست محلی و ...
6-اگر فصل پاییز و زمستان است خوردن غذاها و شربتهای دارای مزاج گرم مثل؛خورشت فسنجان ،حلیم، كباب گوسفند تازه ،كشمش،خرما ،پاچه گوسفند و بزو ...

حالات روحی روانی؛
در این مدت نه ماه بارداری باید از موسیقی سریالها و فیلمهای خیالی و غیرواقعی (مخصوصا صحنه های ترس،هیجانی،و جنایی و خونریزی )خواندن رمان و كتابهای خیالی، صداهای بلند و خشن ، رنگهای تیره مخصوصا مشكی،سرعت و شتاب در رانندگی و ترمز های شدید،مجالس لهو و گزاف ،همنشینی با افراد بد اخلاق و بی تقوا و بد قیافه وبی قید و بند،رفتن به قبرستان ،و حد الامكان مراسم ختم اموات،و افكارپریشان و خیا لبافی و فكرهای باطل پرهیزشود.
همچنین؛دائم الوضو بودن ،تلاوت قرآن،استنشاق از هوای بین الطلوعین،رعایت مسایل شرعی مخصوصا نماز اول وقت ،دوری از هر گونه حرام گناه ،مخصوصا غیبت و تهمت و دروغ و شنیدن آنها و سو ء ظن به دیگران،حفظ ادب در تمام شئون،افكار و خیالات مثبت و امید وارانه،خوش بینی،و همنشینی با انسانهای مؤدب و با تقوا و خوش رو،تاثیر سرنوشت سازی روی شكل گیری شخصیت و خلق و خوی جنین خواهد داشت.بسیار نیكوست كه نام فرزند از همان اوایل تعیین شود و مادر با جنین خود با نام صحبت كند(سفارش احادیث)
و اما بر آنكه از ماه اول بارداری باید كه از فصدرگ،حجامت داروهای قی آور ،مسهل ،بویهای تند و تیز،و تحرك بدنی شدید،اجتناب شود تا ماه بگذرد از ماه چهارم اگر یكی از موارد فوق بر حسب اضطرارنیاز شود ضرری نخواهد داشت. از ماه هفتم تا آخر همان پرهیزات دوباره باید رعایت شود تا وضع حمل. از ماه هفتم به بعد مربای گل انگبین(گل محمدی را با عسل بكوبید 40 روز در ظرف شیشه ای در مجاور آفتاب قرار دهید) و شربت سكنگبین(شربت عسل و سركه طبیعی انگور-بسیار كم – و عرق نعناع و آب)بسیار مفید است.
و همچنین از ماه هفتم به بعد ، ترك شهوت و جماع شود مطلقا.در این ایام تحرك ملایم بسیار خوب می باشد و در ماه نهم ،پیاده روی روزانه تاثیر بسزایی در وضع حمل آسان و طبیعی خواهد داشت همچنین، روغن مالی شكم و لگن.

آداب بارداری از منظر طب اسلامی

بدانكه تربیت فرزند از زمان قبل انعقاد نطفه شروع می شود و در طی 9 ماه در رحم مادر شكل گرفته و عمده تربیت با به دنیا آمدن طفل،پایان می پذیرد و اصولا بعد متولد شدن،آنچه امروزه تربیت و راهكارهای آن نامیده اند آغاز می شود.تنها امر و نهی تربیتی می باشد كه بر اساس اخرین راهكارهای تربیتی بنا شده است.به قولی دیگر،نقصها و خلا های موجود در طی قبل تولد را با این اجبارها در غالب امر و نهی باید جبران نمود.و بدانكه طبق اصول دقیق و عمیق و علمی دین مبین اسلام، هرچه مزاج شخص معتدلتر باشد تاثیر فطرت پاك الهی در شخص بیشتر شده و استعدادها و شرایط رشد و تكامل انسانی و الهی در فرد قوی تر می شود.(بشنو از زبان وحی كه فرمود؛چون پیامبر اكرم "ص"دارای معتدلترین مزاجها در كل انسانها بود،اشرف مخلوقات و سرور پیامبران گشت و قرآن بر قلب وی نازل شد.)و اساسا تمام بیماریهای روانی از بیماری جسمی نشات می گیرد.پس بیاندیش در تاثیر عمیق و سرنوشت ساز سلامت جسمی بر روان و شخصیت آدمی.و با این مقدمه اهمییت اصول وآداب انعقاد نطفه و بارداری ظاهر شده بر هر خواننده آگاهی ،التزام بران اصول واجب می نماید.حقیر بی مقدار،در این موضوع مهم،خلاصه ای از دستورالعملهای ناب غذایی و روانی را ازاحادیث و كتب خطی نفیس طب سنتی اسلامی كه نزد من است و از محضر اساتید بزرگوار و صاحب مقامات و كرامات كه در طی سالیانی تحصیل و تحقیق،جمع آوری نموده ام تقدیم نفوس مستعر می نمایم.

آداب قبل انعقاد نطفه
قبل از انقعاد نطفه،پدر و مادر باید حد اقل 7 روز و بسیار خوب است كه تا 40 روز قبل آن برنامه خاصی را اجرا نمایند.برنامه غذایی ؛هر دو طرف زیر نظر مزاج شناس متبحر طب اسلامی طبق مزاج خود دستورات غذایی بگیرند اما دستوراتی كه برای عموم مزاجها و حالتها باید مراعات شود بدین صورت می باشد بدین صورت می باشد
از غذاهایی كه مولد خون لطیف و تمیز و مقوی است استفاده نمایند مثل؛تخم مرغ عسلی (از زمان شروع جوش 2 دقیقه كامل بجوشد)-انواع آش مخصوصا آش آلو(در آش رشته آلو ترش خشك و زرد آلو بریزید با سبزیجات تازه) آش كشك و آش انار
ّآبگوشت گوسفند و مرغ تازه (فریز نشده)انواع سوپ سبزیجات تازه- سبزیجات به غیر سبزی گشنیز-بادام،زیتون،روغن زیتون،انجیر،میوه های فصل،خروا،كشمش،عسل،روغن حیوانی گاو،كره گاو،شربت سكنگبین(شربتی از سركه طبیعی انگور با عسل با كمی عرق نعناع (برای طبیعت سرد)یا عرق كاسنی (برای طبیعت گرم) و آب-شربت سركه طبیعی انگور با شیره انگور و آب (در هردو شربت سركه  شیره یا عسل باشد)پیاز،برنج كته با پیاز خام پخته شده باشد – كباب گوسفند تازه و ...
از غذاهایی كه مولد خون كثیف و پلید و غلیظ می باشند خود داری نمایند از جمله؛روغن نباتی جامد و مایع-سرخ كردنی با روغن نباتی غذاهای كارخانه ای مثل سوسیس و كالباس و كنسرویجات، نوشابه های گاز دار،گوشت گاو وگوساله(اگر چه تازه باشد) جگر و دل و قلوه (مخصوصا گاوی) مرغ كارخانه ای هورمونی-تنقلات كارخانه ای، ترشیجات،ماست و دوغ ترش (مگر در مزاج بسیار گرم)خیار و گوجه (مخصوصا در خانمها) انواع داروها و تقویت كننده های شیمیایی- غذاهای فریز شده و از شب مانده- سبزی گشنیز،سیاه دانه-داروهای گیاهی تند و تیز كه باعث سقط جنین می شوند-ادویه جات تند و تیز و ...
اگر قبل انعقاد نطفه در صورت آمادگی جسمی روزه بگیرند بسیار مؤثر و مفید خواهد بود.

آداب حال انعقاد نطفه
عارف كامل حضرت علامه حسن زاده آملی می فرمایند:حال پدر و مادر در زمان انعقاد نطفه تا ثیر بسزایی در شخصیت روحی و روانی فرزند خواهد داشت.پدر و مادر در حالی وارد بستر شوند كه نه كاملا سیر هستند و نه گرسنه،با وضو باشند،با دعای خیر وارد بستر شوند،شب هنگام مخصوصا اواخر شب (اوایل نیمه شب)باشد،رو به قبله نباشد،بدن آنها كاملا عریان نباشد،فكر و. خیال آنها از هر گونه گناه،فكر همبستر شدن با غیر،خیال باطل و گزاف و نیت شهوترانی بدر باشد،و هر دو طرف در كمال ارضای یكدیگر بكوشند(بدون حركات باطل و دور از انسانیت) بعد انعقاد نطفه حدود 1 ساعت استراحت نموده و سپس اقدام به غسل كرده و عسل یا آب عسل میل نمایند.

نکاتی درباره شیردهی به نوزاد :

مادر سعی كند با وضو به نوزاد خود شیر بدهد، و در حین آن، تلاوت قرآن كند، كه این دستورالعمل علاوه بر آثار معنوی عمیق روی روح و روان كودك، اثرات عجیبی روی سلامتی و تعادل مزاج وی خواهد داشت و موجب تولید خون صاف و معتدلی در بدن كودك می‌شود و آرامش را به ارمغان خواهد آورد .

درمان كمی شیر مادر 
اگر شیر مادر كم می‌باشد، هر روز 1 لیوان عرق رازیانه طبیعی (غیرپاستوریزه) را با عسل شیرین كرده بنوشد. می‌تواند به جای عرق، 2 قاشق غذاخوری، تخم رازیانه را با آب سرد روی حرارت ملایم بگذارد و 5 دقیقه آرام بجوشاند، صاف كرده با عسل بنوشد. این نسخه تأثیر زیادر در آرامش اعصاب مادر دارد و تنظیم هورمون زنانگی كرده و تناسب اندام زنانگی و تقویت قوای جنسی را نیز برای خانم‌ها خواهد داشت. (رازیانه در دوران قاعدگی و نفاس نباید مصرف شود( 
اگر كودك میلی به شیر خوردن ندارد، این دستور را امتحان كنید : 
مادر، هر روز 1 مُشت شاهدانة بوداده را بخورد. شاهدانة بوداده موجب خوش طعم شدن شیر می‌شود . 
اگر پستان مادر ترك می‌خورد و در حین شیر دادن سوزش دارد، قبل شیر دادن، نوك پستان را با شیر خود مالش داده تا نرم شود، می‌تواند از كره طبیعی گاو هم استفاده كند . 
برای از بین بردن ترشحات چشم نوزاد كه معمولاً رُخ می‌دهد، مادر هرچند ساعت یكبار، چند قطره شیر خود را به چشم نوزادش بریزد و شستشو دهد .

نكته‌ای در مورد دادن شیر گوسفند و گاو به كودك
شیر گوسفند مُضر بوده و مادر هرگز از آن به كودك خود ندهد، و شیر گاو یا بُز هم تأثیر بدی روی خُلق و خوی كودك می‌گذارد. حكما فرموده‌اند: خلق خوی صاحب شیر، به شیرخوار منتقل می‌شود، یعنی شیر گاو، موجب می‌شود كودك تا حدی خوی گاو را به خود بگیرد، مثل: كله زدن، قدرت بدنی بالا، زورگویی، غرور و ... 
در صورت ضرورت: شیر گاو را (شیر طبیعی و غلیظ) با كمی آب جوشیده شده، مخلوط كنید، (تقریباً شیر، آب باشد) در غیر این صورت، كودك دچار یبوست خواهد شد، اگر شیر، دقیق و پاستوریزه باشد، معمولاً نیازی به آب ندارد، اگر مادر در اوایل وضع حمل، شیر بسیار كمی دارد، علاوه بر عرق رازیانه، هرچند ساعت یك‌بار، باید شیر خود را بدوشد، و بهتر است با وجود شیر بسیار كم در پستان باز هم پستان خود را در دهان كودك گذارد، چرا كه مكیدن كودك، پستان را تحریك كرده و موجب تولید شیر می‌شود، والا، در صورت ناامیدی از شیر آمدن، اگر مدتی كودك پستان را نمكد، شیر به طور كلی خشك خواهد شد.

عوامل ناباروری و درمان آن :

باید دانست كه زن و مرد، در یك صورت، برای همیشه عقیم بوده و باید از بچه‌دار شدن ناامید باشند و آن در صورتی است كه زن روی زهار خود (زیر شكم) و مرد روی آلت خود (روی عانه) موی نداشته باشند. 
در غیر این صورت (در صورت وجود موی) ایندو، استعداد باروری را دارند و عقیم نمی‌باشند و تنها موانعی موجب عدم باروری شده است. این عوامل می‌تواند از این قرار باشد:
1) ضعف اسپرم و تخمك 2) كمی تعداد اسپرم و تخمك 3) راه‌بندان در زهدان زن 4) انسداد لوله‌های رساننده‌ی اسپرم و تخمك 5) غلبه گرمی شدید كه موجب سوخته شدن اسپرم و تخمك می‌شود. 6) سردی شدید كه موجب ناتوان شدن تخمك و اسپرم می‌شود. 7) سردی شدید رحم زن كه نطفه را بارور نمی‌سازد، وجود عارضه‌هایی مثل عفونت و كیست در رحم و تخمدان زن، 8) كوچكی آلت مرد، كه اسپرم را به رحم نمی‌رساند 9) سوء مزاج زهدان و ....
گاهی هیچ یك از عارضه‌های فوق وجود ندارد و تنها علت عدم باروری، وجود ناامیدی و استرس و اضطراب و غم و اندوه در زن می‌باشد، مخصوصاً اگر موردی مبنی بر وجود اشكال در امر باروری وجود داشته باشد، یا حرف و حدیث دیگران و اطرافیان كه همین حالت روانی پریشانی كه به زن روی می‌آورد می‌تواند، مانع باروری وی شود، اگر چه هیچ اشكالی در دستگاه‌های زن و مرد وجود نداشته باشد. و تو باید به این نكته اهمیت دهی. 
یكی از عوامل دیگر نازایی و ناباروری در مرد و زن، اعمال پزشكی طب كلاسیك می‌باشد. داروهای قوی و بسیار مُضر و انواع آمپول‌ها، مخصوصاً، اعمال جراحی مثل بیماری واریكوسل، جراحی رحم، جراحی كیست و امثال اینها، كه خطر ناباروری همیشگی را به دنبال خواهد داشت، چرا كه در اعمال جراحی در نقاط حساس و پُرعصب و مویرگ، خطر قطع مویرگ و عصبهایی را كه به چشم نمی‌آید و در طب كلاسیك اهمیت ندارد، ولی در اصل عهده دار كاری در زمینه باروری را داراست، خواهد بود. و این‌ گونه عارضه‌ها كه بر اثر دست كاری شدن و از حالت طبیعی بیرون آوردن عضو، روی می‌دهد، معمولاً قابل جبران نخواهد بود.

علت شایع ناباروری: 
امروزه عمده علت ناباروری در زن و مرد، غلبه سردی می‌باشد، در مردان، غلبه سردی، ناتوانی و ضعف اسپرم را به دنبال دارد و در زنها، غلبه‌ی سردی علاوه بر مورد مذكور، رحم را سرد كرده، و رحم سرد نمی‌تواند نطفه را گرم كرده و بارور كند، مثل پرنده‌ای كه با بدن سرد روی تخم‌ها می‌خوابد كه این كار، باعث جوجه شدن تخمها نخواهد شد. و علت سردی زیاد بدن در این عصر، استفاده از غذاهایی می‌باشد كه در زیر توضیح داده می شود: 
1) تمام غذاهای آماده و كارخانه‌ای 2) تمام مواد غذایی كه در تكوین و تهیه‌ی آن از مواد شیمیایی و نگه‌دارنده‌ها استفاده شده است 3) گوشت گاو و گوساله (بجز گوساله بسیار جوان) 4) غذاهای فریز شده و از شب مانده شده 5) لبنیات مخصوصاً ماست و دوغ تُرش 6) انواع ترش مزه‌ها مخصوصاً سركه، آبغوره، و مخصوصاً سركه‌های شیمیایی كارخانه‌ای 7) ماكارانی 8) روغن نباتی جامد و مایع 9) سرخ كردنی با روغن نباتی 10) استفاده از بویهای شیمیایی مثل ادكلن و عطر مصنوعی و انواع اسانسها و خوشبو كننده‌های مصنوعی (توجه كنید كه استشمام بویها در زنان، سریعاً به رحم آنها منتقل می‌شود) 11) موسیقیهای تند مثل انواع جاز و موسیقی پاپ، رپ و... 12) اندوه و غم فراوان 13) بی‌تقوایی و ملزم نبودن به واجبات و ترك محرمات 14) غذاهای حرام 15) برنج و عدس (بدون مصلماتی مثل كشمش و خرما) 16) سبزی گشنیز (كه برای زنان مخصوصاً دختران جوان، عقیم كننده است) 17) رُبّ نارنج 18) میوه‌های كال 19) پُر خوری و بَد خوری (كه به شدت سردی بدن را موجب می‌شود) 20) گرسنگی مفرط 21) روزه گرفتن بدون خوردن سحری 22) تماس زیاد بدن و رحم با آب سرد مثل استفاده زیاد از استخر شنا 23) خیار و گوجه و كاهو و هندوانه 24) مواد مخدر 25) كافور 26) آب یخ (مخصوصاً اگر قالب یخ را در آب اندازند) و بستنی‌ها 
موارد ذكر شده در نازایی خانمها نقش اصلی را در این زمان به عهده دارد، و در آقایان هم مؤثر است. اما نه به اندازه‌ی خانمها، مخصوصاً اگر مزاج طبیعت زن و مرد، سرد باشد (سودآوری یا بلغمی) این موارد، تأثیر مضاعفی در ناباروری خواهد داشت.

(غذاهای گرم مزاج برای تقویت اندام تناسلی در مرد و زن در صورت غلبه سردی):
1) عسل 2) كشمش 3) خرما 4)زیره 5) نخودآب برای مردان 6)رازیانه و عرق رازیانه برای زنان 7) كرفس 8) روغن حیوانی گاو 9) گوشت گوسفند و مرغ 10) زنجبیل و فلفل برای افراد بلغمی مزاج 11) مالیدن روغن‌های گرم به بدن 12) استفاده از عطرهای طبیعی گرم 13) تخم مرغ عسلی 14) پیاز 15) روغن و خود زیتون 16) ورزش 17) تعادل در خوراك و خواب 18) عدم خواب روزانه 19) دستورات شرعی و عبادت و ذكر و تلاوت قرآن. 20) باد كش گرم و خشك كل بدن مخصوصاً زیر شكم و پشت 21) بادام و انجیر و گردو و نخودچی و پسته 22) شربت عسل + گلاب + زعفران و كمی سركه طبیعی انگور و آب 23) نعناع و پونه و سبزی تره

«از كجا بدانیم كه در مورد ناباروری، مقصر مرد است یا زن»
حكما چندین راهكار را برای مشخص شدن مقصر ارائه داده‌اند، كه بهترین و ساده‌ترین آنها این امر می‌باشد:

1.   زن و مرد، نطفه‌ی خود را داخل آب بیندازند، هر نطفه كه نه زیر آب رفت، سالم و آنكه روی آب ماند، مقصر اوست.

2.   زن، قیفی به زهدان خود بردارد (قسمت لوله‌ی قیف را داخل رحم كند) و عطری خوشبو را زیر قیف بخور دهد (بخور عطر به داخل زهدان برود) اگر عطر و طعم بخور به دهان زن برسد، زن سالم است. یا اینكه زن سیر را به صورت شیاف به خود بردارد، اگر طعم و بوی سیر به دهان وی برسد، زهدان زن سالم است و انسداد و گرفتگی ندارد. در غیر این صورت مجرای زهدان بسته شده است.

اگر زن هیچ یك از این دو مورد اشكال را نداشته باشد، باید مداوا روی مرد انجام شود. و هر یك از این دو مورد، اگر در زن باشد، باید مداوا شود، مورد اولی معمولاً از غلبه‌ سردی و رطوبت و یا ضعف شدید بدنی می‌باشد و مورد دوم انسداد مجاری زهدان است كه به راحتی قابل معالجه است. 
نكاتی دیگر: 
اگر زن بعد از پاك شدن از خون حیض، دهانه‌ی زهدانش رطوبی باشد، (از دهانه‌ی زهدان رطوبت بیرون بیاید) این زن، باردار نمی‌شود، چرا كه رطوبت زیاد در زهدان، نطفه و جنین را می‌لغزاند و اگر باردار هم بشود، قبل متولد شدن فرزند، جنین سقط می‌شود. 
و در آخر، سردی زیاد، گرمی زیاد، رطوبت زیاد، چاقی زیاد، ضعف جسمانی زیاد، لاغری زیاد، كوچكی آلت، همگی عامل نازایی و ناباروری می‌باشند كه باید عامل اصلی را، طبیب سنتی اسلامی مجرب، شناسایی كرده و درمان نماید.

http://zaloo.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: